به گزارش پایگاه خبری امید جنوب، بهنام جعفری در گفت و گو با خبرنگاران، اظهارکرد: فوتبال به عنوان یک پدیده مهم در جامعه دارای تاثیرات اجتماعی و فرهنگی زیادی است که تمام اقشار جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این در حالی است که بعضا در محیط ورزشگاه شاهد رفتارهای نا بهنجار و غیرفرهنگی از مربی، ورزشکار و تماشاگر هستیم.
وی افزود: امروزه فوتبال مصداق بارز یک صنعت فرهنگی بزرگ است که نقش منحصر به فردی در توسعه اعتبار و تعاملات بین‌المللی کشورها، افزایش غرور ملی و خرسندی جامعه، پرکردن اوقات فراغت جامعه و سالم‌سازی فرهنگی جامعه به ویژه قشر جوان دارد. شکی نیست که امروزه فوتبال علاوه بر این که یک رشته ورزشی مفرح و پرطرفدار است، به عنوان یک صنعت فرهنگی بزرگ و سودآور نیز مطرح است. صنعت فرهنگی از مهمترین صنایع سبز که یکی از بارزترین ویژگی‌های آن وجود هاله‌ای از فرهنگ زنده و بالنده در پیرامون خود جهت خلق فضایی سرشار از فرزانگی کمک است.
این معلم ورزش بیان کرد: آینده فوتبال ایران براساس بینش فرهنگی شکل خواهد گرفت که با استفاده از نیروی انسانی نخبه محصولات فرهنگی تولید خواهد کرد. بنابراین اگر می‌خواهیم فوتبال ما مخاطبین خود را از دست ندهد باید محیط فرهنگی سالمی داشته باشیم. در مورد بروز رفتارهای نابهنجار توسط ورزشکاران نیز باید گفت فشارهای روانی تحت تاثیر چندعامل هستند که افکار بازیکن و مربیان محرک‌های محیطی به ویژه محیط ورزشگاه و بازی، مربی، تماشاگران، داور، گزارشگران، مسابقه و… از مهمترین آن‌ها است.
وی عنوان کرد: فلسفه مربیگری و ورزش نیز یکی از عوامل تعیین‌کننده در بروز رفتارهای ورزشکاران است، به طوری که اگر فلسفه مربیگری یا ورزش فردی دستیابی به برد یا نتیجه‌گرا باشد، تمام شعائر اخلاقی تحت شعاع قرار گرفته و به هیچ عنوان چیزی به جز دستیابی به موفقیت مطرح نخواهد بود. زمانی که نتیجه مسابقه مطرح باشد ورزشکاران، مربیان و حتی تماشاگران تمام تلاش خود را برای دستیابی به موفقیت به کار خواهند بست و به مسائل اخلاقی توجه چندانی نخواهند کرد. همچنین معتقدم که پرخاشگری‌های فوتبال از جامعه نشات می‌گیرد و رسانه‌ها باید از پرداختن به چنین رفتارهایی پرهیز کنند. درباره مسائل و پرخاشگری‌های ایجاد شده در فوتبال نیز معتقدم این یک مشکل اجتماعی است، حتی مردم وقتی رانندگی می‌کنند نشانه‌های خشونت در برخوردهای‌شان مشخص است.
جعفری بیان کرد: در بقیه بخش‌های اجتماعی هم این نوع گفتمان و برخوردها را می‌بینیم. به نظر من این مسائل نشات گرفته از کل جامعه تلطیف شود. روحیه جامعه به سمت پرخاشگری رفته و در همه بخش‌ها اثرگذار است. هر کس فکر می‌کند که اگر می‌خواهد حقش را اثبات کند باید خودش اقدام و از طریق پرخاش و خشونت احقاق حق کند. این رفتاری است که به باور اجتماعی رسیده و به ورزش هم سرایت کرده است. من نقش رسانه‌ها را از یاد نمی‌برم و می‌گویم. رسانه‌ها هم از این رفتارها استقبال می‌کنند، چون برای مخاطبان جذاب است و مخاطب جذب چنین رفتارهایی می‌شود این‌که چرا مردم جذب چنین رفتارهایی می‌شوند نیز یک سوال بزرگ اجتماعی است.
